Verder lezen?
De verdere inhoud van dit artikel of deze pagina is voorbehouden aan onze abonnees (u kunt hier inloggen).
Bent u nog geen abonnee, vraagt u dan een proefnummer aan, of registreert u zich direct online voor een abonnement.
Wat Abraham Kuyper destijds zag – en anderen nu ook
Kuypers ruim honderd jaar oude ideeën over de relatie tussen wetenschap en wereldbeschouwing zijn volgens René van Woudenberg op z’n minst interessant, waarschijnlijk houdbaar en tegenwoordig breed gedeeld. Abraham Kuyper (1837-1920) was een man met geniale trekken. Hij was zowel geleerde als activist, zowel mysticus als publiek orator. Hij was begiftigd met het vermogen om de grote bewegingen van zijn tijd te duiden, zoals de profeet Daniël begiftigd was met het vermogen Nebukadnezars dromen uit te leggen. Van hem gaat een sterke impuls uit om heel het leven, alle cultuurarbeid (waartoe ook wetenschapsbeoefening behoort), te zien en te beleven als dienst aan God. In dit essay wil ik drie van zijn gedachten over wetenschap voor het voetlicht brengen. Het zijn