Kuyper was onze eerste democraat die deze naam verdient, volgens Johan Snel. Voordat hij premier werd in 1901, had hij zich al ruim dertig jaar als hoofdredacteur ingespannen voor het publieke debat en een pluriforme pers om dat debat mogelijk te maken. De vereniging voor journalisten werd pas door Kuypers invloed een serieuze vakvereniging. Liberale collega-journalisten droegen hem op handen. Typerend voor Abraham Kuyper (1837-1920) was de stapeling van publieke rollen die hij op zich nam. In mijn portret van de man – De zeven levens van Abraham Kuyper – acteert hij in zeven onderscheiden rollen, vaak naast en door elkaar. [1] De publieke Kuyper was een simultaanspeler: op vaak een en dezelfde dag toverde hij op een aantal
