It

Al tijden fascineert mij een concept dat soms te banaal klinkt om waar te zijn en soms te diep om kernachtig geformuleerd te kunnen worden. Het heeft de overtuigingskracht die kleeft aan TED’s succesformules en is het onderwerp van wetenschappelijk onderzoek. Het legitimeert de leugen als middel terwijl het klinkt als de zuivere waarheid. Het jongleert met filosofische problemen als de verbinding tussen geest en lichaam, schijn en wezen, theorie en praktijk, gevoelens en gedachten. Het doet sterk denken aan een schepping uit het niets, maar laat in het midden of dat werkelijk zo is. Het keert de gebruikelijke volgorde tussen gevoel en gedrag om, hoewel het begint met een gedachte. Het had oorspronkelijk een beperkte scope, maar klinkt als