Denken over wat van mij is

Ik zit op een stoel en ik drink een glas thee. Het gebeurt in mijn huis en de stoel en het glas zijn van mij. Ik voel me vrij want ik hoef niets. Ik heb geen verplichtingen en ik kan doen wat ik wil. Maar dan begin ik te denken. Wie heeft de stoel gemaakt? Zou ik zelf zo’n stoel kunnen maken? Antwoord: nee. Ik denk aan het hout, de vormgeving, de lijm. Alle drie ontglippen ze mij. Kennis van hout heeft een geschiedenis,  achter de vormgeving liggen oefening en ontwikkeling, van het maken van een sterke lijm heb ik geen idee. En op het samenkomen van dat alles in de stoel zit ik. Het enige wat ik doe is