Soms word ik overvallen door het verlangen om van betekenis te zijn juist door mezelf minder betekenis toe te kennen. Dat verlangen komt misschien voort uit een lichte vorm van de midlifecrisis waaraan ik wel ’ns zou kunnen lijden, maar wordt in elk geval niet geboren uit de huidige tijdgeest, die verlangen naar roem, jagen naar onmiddellijke behoeftebevrediging en uitleven van individualisme ademt. Mij inspireert het volkomen oneigentijdse verschijnsel van de kathedralen. De bouw van die megachurches kon eeuwen duren, maar dat weerhield mensen er destijds niet van te beginnen. Elk droeg zijn steentje bij, in de vorm van ontwerp, theologie, financiering, handwerk, beheer. Zelfwegcijfering was essentieel: je moest bereid zijn jezelf te wijden aan een gebouw ter ere van
