Verder lezen?
De verdere inhoud van dit artikel of deze pagina is voorbehouden aan onze abonnees (u kunt hier inloggen).
Bent u nog geen abonnee, vraagt u dan een proefnummer aan, of registreert u zich direct online voor een abonnement.
‘Het goede leven’ is nooit weggeweest
Aristotelische deugdethiek in de protestantse scholastiek In recent onderzoek is er in toenemende mate aandacht voor de rol van deugdethiek in de ethiek van na de reformatie. Toch is de dominante opvatting nog steeds dat de reformatie een breuk inluidde met de klassieke en christelijk-ethische traditie. Pieter Vos betoogt dat het aristotelische ethisch denkkader van voor de reformatie in hoge mate gecontinueerd wordt in de protestantse scholastieke theologie van de zestiende en de zeventiende eeuw. In het eerste deel wijst hij (de liefhebber) op de vele literatuur, in het tweede deel schetst hij inhoudelijk drie gereformeerde posities met betrekking tot de vragen van Aristoteles: Wat is het goede? Hoe moeten we handelen? Hoe kunnen we weten wat het goede is?