Deugdelijke seks. Augustinus en Thomas van Aquino over seksueel genot vóór en na de zondeval

Harm Goris   De Christelijke leer en praktijk hebben vaak geleid tot miskenning en onderdrukking van seksualiteit en tot lichaamsvijandigheid. Maar het christendom is niet zo monolithisch als soms wordt voorgesteld: ook in zijn klassieke vormen beschikt het over interne bronnen voor zelfkritiek en zelfreiniging. Dit artikel vormt een vervolg op dat van Matthijs Lamberigts over seksualiteit bij Augustinus. Harm Goris laat zien dat de visie van Thomas van Aquino op seksueel genot genuanceerder is, al zijn er ook bij hem lichaamsvijandige uitspraken te vinden.   Het christendom heeft geen goede reputatie als het gaat om de waardering van het plezier van seks. Augustinus’ leer van de erfzonde en van de daaraan verbonden idee van ‘begeerte des vlezes’ (concupsicentia carnis) hebben zeker

Verder lezen?
De verdere inhoud van dit artikel of deze pagina is voorbehouden aan onze abonnees (u kunt hier inloggen).
Bent u nog geen abonnee, vraagt u dan een proefnummer aan, of registreert u zich direct online voor een abonnement.