Verder lezen?
De verdere inhoud van dit artikel of deze pagina is voorbehouden aan onze abonnees (u kunt hier inloggen).
Bent u nog geen abonnee, vraagt u dan een proefnummer aan, of registreert u zich direct online voor een abonnement.
Thomas van Aquino over woede als passie en als hoofdzonde
Voor Thomas van Aquino (1225-1274) is woede een passie en een hoofdzonde. Maar wat zijn passies en hoe verhouden ze zich tot de rede? En wat zijn hoofdzonden en waarom is woede een hoofdzonde? Rudi te Velde beantwoordt deze vragen in dit artikel en bespreekt de relevantie van Thomas’ benadering voor het verstaan van hedendaagse, maatschappelijke woede. Woede geldt vanouds als een van de hoofdzonden. Voor veel Nederlanders zal de voorstelling van de zeven hoofdzonden – ijdelheid, hebzucht, lust, afgunst, gulzigheid, woede, traagheid – niet meer zijn dan een vage herinnering aan een christelijk verleden. Het is een classificatie van zonden die ontstaan is in de late oudheid in ascetische en monastieke milieus van de woestijnvaders, maar die vooral bekendheid