Pascals ‘weddenschap’ was geen godsbewijs. Het was een poging de atheïst ervan te overtuigen dat het geloof in God redelijk was. Daarmee bleef Pascal binnen de grenzen van de aardse wetenschap. Maar hij besefte ook dat niemand zich door een rationele gedachtegang tot geloof laat brengen. Daarvoor is een krachtiger, fysieke aanzet nodig. Ger Groot laat zien hoe Pascal daarmee het materiële in de godsdienst rehabiliteerde – al was het maar als tijdelijke steun bij de oriëntatie op het geestelijke. Blaise Pascal heeft nooit een boek geschreven dat Pensées of Gedachten heet. Inmiddels een filosofische en religieuze klassieker, kwam het louter bij toeval tot stand, vanuit de honderden notities die hij gedurende zijn leven geschreven had ter voorbereiding van wat
