Thijs Tromp stelt ‘inclusie’ voor als perspectief op de wetenschappelijke bestudering van de diaconale praktijk in Nederland. Met deze keuze hoopt hij als kersvers hoogleraar bij te dragen aan het dienstbare imago van het diaconaat. Het is de roeping van het diaconaat om in navolging van Christus, de dienstknecht van de HEER, bij te dragen aan de komst van Gods koninkrijk van liefde, vrede en gerechtigheid. In haar lange geschiedenis heeft de diaconale praktijk, die uit deze roeping is voortgekomen, een diepgaande invloed gehad op de vorming van onze westerse cultuur. Mede als gevolg van deze dominante positie heeft het diaconaat te kampen met een ambivalent imago. Enerzijds is er volop lof voor het werk van barmhartigheid en caritas
