Verder lezen?
De verdere inhoud van dit artikel of deze pagina is voorbehouden aan onze abonnees (u kunt hier inloggen).
Bent u nog geen abonnee, vraagt u dan een proefnummer aan, of registreert u zich direct online voor een abonnement.
Grenzen aan de groei: een Girardiaanse analyse
De moderne tijd is in vele opzichten bijzonder, maar zeker ook vanwege de indrukwekkende economische groei. Sinds 1995 is de totale consumptie in Nederland al met 44% gestegen. Wat is daarvan de achtergrond? Waarom moet onze consumptie blijven groeien? Zijn de menselijke behoeftes echt oneindig? Hans Weigand analyseert de moderne economische groei met behulp van de mimetische theorie van René Girard en confronteert deze met de visie op de mens als homo cooperans van Govert Buijs. Economische groei Eerst een nadere omschrijving. Haapanen & Tapio[1] maken een nuttig onderscheid tussen groei als fenomeen, waarbij het in het onderzoek onder andere gaat om het evalueren van de gevolgen van economische groei; groei als sociale institutie, waarbij het gaat om de vraag