Schrijven over God is niet eenvoudig, en al helemaal niet als je doel is om iets te leren van atheïsten, zoals Rik Peels wil in zijn boek. Peels’ strategie is om te zien in hoeverre de argumenten van atheïsten hout snijden, en hoe die argumenten vervolgens kunnen leiden tot een beter, diepzinniger en volwassener geloof in God. Of Peels echt iets van atheïsten heeft geleerd waag ik te betwijfelen, maar ik denk tegelijkertijd dat dit nauwelijks aan hem ligt. Peels weet in zijn boek een prettige en soms amusante toon te treffen daar waar het gaat om wat de zogenaamde “Nieuwe Atheïsten” (zoals Peels ze noemt) als Richard Dawkins, Sam Harris en Daniel Dennett te vertellen hebben. Hij weet hun
