Theoloog en econoom Jan Jorrit Hasselaar brengt in deze studie theologie en economische wetenschap met elkaar in gesprek over het thema onzekerheid en hoop in de context van klimaatverandering. Klimaatverandering gaat gepaard met vele onzekerheden, zowel natuurwetenschappelijke als sociaaleconomische. Hasselaar voegt daar een derde vorm van onzekerheid aan toe, ontleend aan Hannah Arendt, die hij ‘radicale onzekerheid’ noemt. Deze derde vorm komt erop neer dat menselijke kennis beperkt is en de toekomst niet voorspeld kan worden. Deze onzekerheid wordt niet genoeg meegenomen in het gangbare economische model van de maatschappelijke kosten-batenanalyse (MKBA), dat vaak wordt gebruikt als basis voor overheidsbeleid, stelt hij. MKBA gaat namelijk uit van het idee van objectieve kennis, de mogelijkheid van een hypothetisch representatief individu en
